Bedenimi almaya gelen azrailin pençesinde sevdim ben seni...
Ben gönlümün ayak bağını
Senin kapına astımda geldim,
Ben gönlümün gözyaşlarını
Senin yollarına döktüm de geldim,
Ben gönlümün ateşini
Senin gözlerinden aldım da geldim.
Vurgunum Yorgunum
Hoca’nın, en eski fıkrası, Ebül-Hayr-ı Rûmî'nin, Cem Sultan adına yazdığı «Saltuk-Nâme»sindedir. Bu fıkraya göre Hoca, Akşehir’de yatan Seyyid Mahmûd-ı Hayrânî’nin dervişidir. Pirdaşı Sarı Saltuk, pirini ziyaret için Akşehir’e gelmiş ve Hoca’ya konuk olmuştur. Hoca, Sarı Saltuk’a altın ve gümüş sahanlarla yemek çıkarmış ve bizzat kendisi hizmet etmiştir. Sarı Saltuk, bir aralık, acaba bunlar, Hoca’ya babadan mı kalma, yoksa kendi mi çalışıp kazandı da aldı diye düşünürken Hoca, onun gönlünden geçeni anlamış, hepsi de demiş, babadan kalma. Benim, ancak üç malım var, onlarla geldim bu dünyaya, onlarla giderim. Sarı Saltuk, nedir onlar diye sorunca bir y...., iki t.... demiş. Sarı Saltuk, böyle olgun bir adam abes söz söylemez. Bu söz, şüphesiz ki bir remiz, amma neyi kasdetti acaba diye düşünürken Hoca, düşünme, düşünme demiş, bu üç şeyle inancı, ameli ve ihlâsı kasdettim.
Sayfa 11 - ÖnsözKitabı okuyor
"Ahmedî-Dâstân ve Tevârîh-i Mülûk-i Âl-i Osman"
Çalışma, Atsız'ın hazırladığı ve 1949'da Türkiye Yayınevi tarafından yayımlanan Türkiye Tarihleri I adlı eserin 1-35. sayfaları arasında yer almaktadır. Atsız'ın çalışması, Ahmedi'nin İskendernâme'sinin sonunda yer alan Osmanlılarla ilgili bölümün ilmî yayınıdır.
Murat Göğebakan~
Kahretsin, ben seni gece ile gündüzün arasında sevdim, yâr
Bedenimi almaya gelen Azrail'in pençesinde sevdim ben seni
Kahretsin, işte öyle sevdim, öyle yandım ben sana yâr
Bazen Prometheus oldum çarmıha gerilircesine
Bazen Spartaküs oldum aslanlara yem olurcasına
Bazen Cem Sultan, ilmiği boynunda Pir Sultan oldum, yâr...
Osmanlı hanedanından hacca giden tek kişi Fatih Sultan Mehmet’in küçük oğlu Cem Sultan’dır.
Sayfa 19Kitabı okudu
İkinci beyaz geçince tarih şeridinden tutup sana
Rodos şövalyeleri Cem Sultan ve Roma deyince sana
Genel izin çıkmadan evvel sürgüne giden bir tek şehzade (Burhaneddin Cem) vatanına dönmüştür ve istisna olarak iki sultan, bir sultanzade ve beş hanım sultan ziyaret veya ikamet için Türkiye'ye dönmüşlerdir.
Yarım asır geçtikten sonra sürgüne giden hanedan âzâları arasında yalnız sekiz şehzade 1974'ten itibaren vatanlarına kavuşabilmişlerdir, ama sadece bir tanesi yerleşip bir müddet ikamet etmiştir (Mehmed Nâzım). Sultanlar ise, 22 sene daha önce dönebilme imkânına kavuşmuş oldukları için, 21 tanesi vatanlarına dönebilmiş ve bunların arasında 15 tanesi bir süre ikâmet etmişlerdir
Ben güzel, yaran güzel
sohbet güzel, cem güzel
doldur, doldur doluları sun güzel
Pohpohla...
Erkekler takdir edilip övüldüklerinde Sultan Süleyman gibi dünyayı fethedebilirler, suçlanıp eleştirdiklerinde ise palyaço gibi halıya takılıp düşerler...
